Srebrny medal igrzysk był w tamtym czasie jak wicemistrzostwo świata do lat 23. Czekaliśmy na powtórkę w dorosłym futbolu, zwłaszcza że Kowalczyk, Juskowiak, Świerczewski, Staniek, Brzęczek, Wałdoch, Łapiński, Koźmiński, Jałocha, Gęsior, Adamczuk albo Kłak zdradzali potencjał, który mógłby zaprowadzić ich wysoko i daleko. U Hiszpanów grali przecież Guardiola, Luis Enrique, Ferrer, Canizares, Abelardo i Kiko, u pokonanych 3:0 Włochów Albertini i Dino Baggio - dwa lata później wicemistrzowie świata.

Wojciech Kowalczyk 15 lat temu zachwycał na igrzyskach olimpijskich. Karierę kończył na podwórkowych boiskach.
Fot. Kuba Atys / AG

Jeszcze zanim nasączony szczęściem i szampanem samolot z kadrą Janusza Wójcika dotknął kołami lotniska Okęcie, padło hasło: "Zmieniamy szyld i jedziemy dalej". Chodziło o to, by kadra olimpijska zmieniła się w pierwszą, a Wójcik stanął na jej czele. Bo Wójcik najbardziej brawurowe pomysły zawsze miał pod wpływem płynów procentowych. Do dziś nie zmieniło się nic, choć Wójcik jest posłem.

Srebrni medaliści z Barcelony dostawali szansę w dorosłej kadrze pojedynczo. Szyld zmienił się dopiero pięć lat po igrzyskach, gdy prezes PZPN Marian Dziurowicz postanowił, że Wójcik jednak reprezentację seniorów poprowadzi. Poprowadził do porażki w eliminacjach Euro 2000 i na tym się skończyło. Dla Wójcika. Dla piłkarzy trwało jeszcze trochę.

Tomasz Wałdoch zagrał w pierwszej reprezentacji aż 75 razy - najwięcej z barcelończyków. Zrobił karierę w Bundeslidze (wybierano go najlepszym obrońcą), mniejsze zrobili też Koźmiński (we Włoszech) i Świerczewski (we Francji). Więcej było jednak porażek. Kowalczyk długo po igrzyskach upierał się, że pyta o niego Barcelona, kilka lat później skończył w Betisie Sewilla jako piłkarz nieprzydatny. Upadek Kowalczyka i Stańka był najbardziej spektakularny, bo z całej grupy zaprzepaścili chyba talentu najwięcej. Lista jest jednak długa: Adamczuk, Łapiński czy Brzęczek, który wrócił właśnie do Górnika Zabrze, nigdy nie zagrali w seniorskiej reprezentacji tak, by finał z Barcelony został przyćmiony. Apogeum dla srebrnego pokolenia - już mocno przerzedzonego - był dopiero awans z kadrą Jerzego Engela na mundial w Korei zakończony powrotem do kraju na tarczy. Był jeszcze jeden bohater tej historii - asystent Wójcika Paweł Janas, który poprowadził kadrę na mundial do Niemiec. Mundial sromotnie przegrany już bez barcelończyków.

15 lat temu po finale na Camp Nou szkoleniowcy i piłkarze dostali od FSO polonezy w złotym kolorze. Większość z nich sprzedała samochody, bo miała już wtedy lepsze. Na pamiątkę zostały im tylko medale. I być może świadomość czego ze swoim talentem nie zrobili.

Źródło: Gazeta Wyborcza

_._

Szkoda że nie oglądałem tego meczu